Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Hit the road... (#41)



Μια εικόνα που για κάποιους μπορεί να είναι μελαγχολική, για άλλους είναι ζωντανή. Μόλις εμφανίστηκε από ένα παλιό ασπρόμαυρο φίλμ. Και έβγαλε μια εικόνα τόσο πολύχρωμη και ζωντανή όσο ένα πάρκο με πολύχρωμα δέντρα μετά από δυνατή βροχή. Πότε άρχισε η βροχή? Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι καθάρισε τα πάντα και τους έδωσε τα πρωταρχικά τους λαμπερά χρώματα, αυτά που η σκόνη δεν άφηνε να φανούν αλλά η ίδια σκόνη τα κράταγε προστατευμένα. Τα χρώματα αυτά ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ πότε ζωγραφίστηκαν...γιατί ΘΥΜΑΜΑΙ ότι ήταν πάντα εκεί... ;)

3 σχόλια:

mi_metrelaineis είπε...

Διακρινω μια νοτα αισιοδοξιας φιλαρακι μου και χαιρομαι πολυ πολυ πολυ γι αυτο!!! Να εισαι παντα καλα και χαρουμενος Τζιμακο μου!!!

mi_metrelaineis είπε...

Mια μεγαλη πολυ πολυ μεγάλη χάρη θελω μονο απο εσας....Θέλω να μου υποσχεθείτε ότι δε θα δώ τίποτα Χριστουγεννιατικο στο μπλοκ μου μονο αυτο,, επειδή άθελά σας μονο κακό θα μου κάνετε. Σας λατρεύω!!!!!
Οτιδηποτε άλλο εκτος απο χριστουγεννιατικο ειναι καλοδεχουμενο και θα με χαροποιησει!!

jimpant είπε...

Όχι μόνο νότα φιλαράκι αλλά ολόκληρο συμφωνικό έργο ενορχηστρωμένο με χαμόγελο και αισιοδοξία... και δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει η αισιοδοξία να είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας!!... ΜΠΡΟΣ λοιπόν και κάνε ένα βήμα. Στόλισε το σύμβολο όπως στο ζήτησα σαν μοναδική χάρη. Ουσία υπάρχει. Κάν'το σε παρακαλώ έστω και με το ζόρι :|