Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Hit the road... (#41)



Μια εικόνα που για κάποιους μπορεί να είναι μελαγχολική, για άλλους είναι ζωντανή. Μόλις εμφανίστηκε από ένα παλιό ασπρόμαυρο φίλμ. Και έβγαλε μια εικόνα τόσο πολύχρωμη και ζωντανή όσο ένα πάρκο με πολύχρωμα δέντρα μετά από δυνατή βροχή. Πότε άρχισε η βροχή? Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι καθάρισε τα πάντα και τους έδωσε τα πρωταρχικά τους λαμπερά χρώματα, αυτά που η σκόνη δεν άφηνε να φανούν αλλά η ίδια σκόνη τα κράταγε προστατευμένα. Τα χρώματα αυτά ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ πότε ζωγραφίστηκαν...γιατί ΘΥΜΑΜΑΙ ότι ήταν πάντα εκεί... ;)

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Που πας βρε πιτσιρίκι;

δεν βλέπεις ότι η σκιά που κουβαλάς 
είναι μεγαλύτερη από το μπόι σου;
αλλά δεν σε νοιάζει
με την αθωότητα σου οδηγείς το φως που μπαίνει από το παράθυρο
το κάνεις δικό σου
το ακολουθείς και σε ακολουθεί
χαμογελάς έξυπνα με τις μιζέριες των "μεγάλων"
γιατί μόνο εσύ ξέρεις
κανείς δεν μπορεί να ακουμπήσει την ψυχή σου
γιατί στέκεται πολύ ψηλότερα




















ξέρεις να πετάς γιατί έμαθες να ονειρεύεσαι
και ξέρεις καλά πού ξεκινάει το ουράνιο τόξο
γιατί έχεις ήδη το θυσαυρό του παραμυθιού
στην ψυχή σου, πιτσιρίκι

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Πόσο ωραία είναι η θάλασσα.....




Θέλω να τρέξω, να πετάξω, να χαθώ
όμως φοβάμαι τι θα γίνει αν γυρίσω
Τον εαυτό μου να γελάσω προσπαθώ
μα κάπου μέσα μου βαθιά δεν θα τον πείσω
Αυτά σκεφτότανε τα βράδια στη δουλειά
κι η γκρίζα αύρα της γινότανε πιο μαύρη
Φιλί μ' ένα ναι καλά ευχαριστώ
μα άλλο πράγμα την τρυπάει και τη χαλάει
Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα
κι αν έχεις βρει πολλές στεριές καμία δεν σ' αράζει
δώσ' μου για φιλοδώρημα τραγούδι μέχρι πάντα
είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει
Άσε με άνθρωπε να κάνω ότι αισθάνομαι
βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε
Πες μου μονάχα τι ποτό γεμίζει το ποτήρι σου
κι αν θέλεις περισσότερο εδώ δε σε κερνάμε
Δεν τελειώνει η ζωή σε μια άρνηση
κι αν έχεις άντρα την άρνηση ακολούθα
τι σε πειράζει αν σε δείχνουνε στο σπίτι σου
γιατί φόρεσες ανάποδα τα ρούχα.

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Φαντασία

Φαντασίας πλάσματα...Φαντασίας τόποι...Φαντασίας ουτοπίες...
Δημιουργήματα της Φαντασίας... του ανθρώπινου μυαλού... από εκεί πηγάζουν και αυτό ξεδιψούν...  Είναι πηγή και αποτέλεσμα έμπνευσης... Πηγή και αποτέλεσμα δημιουργίας και ζωής.

Να μένουν όμως εκεί, στη σφαίρα της Φαντασίας... να τα θαυμάζουμε από κοντά ή από μακριά ... να δημιουργούμε άλλα... μα να μένουν εκεί... στον δικό τους κόσμο... μόνα τους... Έτσι μόνο δεν χάνουν ποτέ την αξία τους...



Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

Perfect Strangers

Can you remember, remember my name
As I flow through your life
A thousand oceans I have flown
And cold spirits of ice
All my life I am the echo of your past
I am returning the echo of a point in time

distant faces shine
A thousand warriors I have known

and laughing as the spirits appear
All your life
Shadows of another day
And if you hear me talking on the wind

You've got to understand we must remain

Perfect strangers

I know I must remain inside this silent well of sorrow
A strand of silver hanging through the sky

touching more than you see
The voice of ages in your mind is aching

with the dead of the night
Precious life

your tears are lost in falling rain